Αυτός ο άνθρωπος ψάχνει τον κληρονόμο του έργου της ζωής του – το σπίτι του

Το να βρεις το σπίτι του Ρότζερ Γουόρλ, βαθιά περιχαρακωμένο στους στριφογυριστούς, στενούς παράδρομους του προαστιακού ποταμού Άνω Σάντλ, στο Νιου Τζέρσεϊ, δεν μοιάζει με την εύρεση θαμμένου θησαυρού. Το κλειδί για να το βρείτε είναι να αναζητήσετε τις ψηλές σιδερένιες πύλες – αξιοσημείωτες, καθώς ήταν αντίκες που αρχικά φύλαγαν το αρχοντικό της οικογένειας Στράους. Σε αυτό το ακίνητο, ο Wohrle έχει περάσει σχεδόν εξήντα χρόνια καλλιεργώντας, επεκτείνοντας και φροντίζοντας την τεράστια συλλογή του από αντίκες, τροπικά φυτά, θερμοκήπια, γλυπτά και έργα τέχνης. Τώρα, κοιτάζει να τα δώσει όλα.

Ο Wohrle, 81 ετών, ζει σε αυτό το σπίτι από το 1964. Ένας εκπαιδευμένος σχεδιαστής εσωτερικού κήπου, ο Wohrle είχε μια αξιόλογη καριέρα που εξοπλίζει μερικά από τα κορυφαία κτίρια της Νέας Υόρκης με πλούσιο πράσινο και φυτική ζωή – η πιο αξιοσημείωτη σειρά βιογραφικών του ήταν η δουλειά του τότε -νέο Seagram Building, σχεδιασμένο από τον Mies van der Rohe και παρουσιάστηκε το 1958. «Αυτό ήταν το καλύτερο κτίριο στη Νέα Υόρκη», λέει ο Wohrle. «Σκέφτηκα ότι αν μπορούσα να το αποκτήσω, θα μπορούσα να πάρω οτιδήποτε μετά από αυτό – και το έκανα».

Timothy R Latterner

Η ιδιοκτησία του, έκτασης πέντε στρεμμάτων, περιλαμβάνει πολλά θερμοκήπια και γκαράζ, δάσος από μπαμπού, κήπο με δέντρα και φυτά, κύριο σπίτι και εξωτερική πισίνα. Μπαίνοντας μέσα στο κύριο σπίτι, δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ένα συνεχές κελάηδημα πουλιών – που προέρχονται ανά πάσα στιγμή είτε από ένα από τα δύο κλουβιά του, είτε από κάποιο από τα παλιά ρολόγια κούκου που έχουν τοποθετηθεί στους τοίχους.

Σχεδιασμένο από την Eleanor Pettersen, μία από τις πρώτες γυναίκες αρχιτέκτονες στο Νιου Τζέρσεϊ και πρώιμη μαθήτρια του Frank Lloyd Wright’s στο Taliesin, το σπίτι είναι ένας όμορφος μοντέρνος χώρος με ανοιχτό δεύτερο όροφο με θέα στο σαλόνι, τυλιγμένο γύρω από ένα μοντέρνο τζάκι. χυμένο στην πέτρα. Η τέχνη ευθυγραμμίζει τους τοίχους και κάθε τραπέζι είναι γεμάτο με γυάλινα και κρυστάλλινα γλυπτά από το Stuben, το Baccarat και το Tiffany’s. Ακόμη και ορισμένα παράθυρα φέρνουν μια ιστορία, όπως το μεγάλο ημι-θόλο που προέρχεται από το θρυλικό κατάστημα De Pinna στην Πέμπτη Λεωφόρο, που ανακτήθηκε μετά τη διακοπή της λειτουργίας του. Σήμερα, καλωσορίζει μια ακτίνα ηλίου για να φωτίσει μια τοιχογραφία ζωγραφισμένη στην πέτρινη καμινάδα. «Εκείνη η πόρτα ήρθε από έναν ναό στην Ινδία από τον οποίο ξεφορτώθηκαν», επισημαίνει ο Wohrle.

Κόβοντας από το κύριο σπίτι μέσω του αεραγωγού – ένα καλυμμένο, επικλινές μονοπάτι με περισσότερα χαλιά που οδηγεί στο τροπικό θερμοκήπιο – ο Wohrle αφηγείται τις εργασίες της ημέρας από τις δύο ώρες που χρειάζονται για να ποτίσουν όλα τα φυτά μέχρι να τακτοποιήσει το σπίτι. , στους νέους πίνακες που πήρε πρόσφατα και πρέπει να τα κρεμάσει … αν μπορεί να βρει κάποιο ακάλυπτο χώρο τοίχου. Perhapsσως υπάρχουν κάποιοι στην πίσω αίθουσα παιχνιδιών, όπου ένα τραπέζι μπιλιάρδου είναι σερενάρισμα από ένα πιάνο που εργάζεται δίπλα στο αρχικό μπαρ του St. Regis Hotel στη Νέα Υόρκη.

Μέσα στο θερμοκήπιο, τα αμπέλια Barzillian κρέμονται από τη γυάλινη οροφή, τα οποία μεγαλώνουν τέσσερα εκατοστά την ημέρα και πρέπει να κοπούν πριν βυθιστούν στην κρυστάλλινη, μπλε πισίνα που καλύπτει επίσης το θερμοκήπιο. Για να φτάσετε στην εσωτερική πισίνα, πρέπει επίσης να διασχίσετε μια ξύλινη γέφυρα πάνω από τη μεγάλη, εσωτερική λίμνη koi.

Όλα αυτά εξυπηρετούν την ατζέντα του σχετικά με τις επιθυμίες του για το σπίτι. Στα 81 του, ο Wohrle είναι ισόβιος εργένης και ζει μόνος του, εκτός από τον σκύλο του, τον Teaser, που τον ακολουθεί από δωμάτιο σε δωμάτιο. Δεν ψάχνει να πάρει μια προσφορά και να μετακομίσει κάπου καινούργια. Μιλώντας μαζί του, ο Wohrle ακούγεται είκοσι χρόνια νεότερος από την πραγματική του ηλικία, αλλά γνωρίζει τη σημασία του προγραμματισμού. Οι επενδυτικές ομάδες ακινήτων ενδιαφέρονται για γειτονιές όπως η δική του. έχουν ήδη αγοράσει το ακίνητο πίσω από το δικό του. Του έχει ήδη προσφερθεί και απορρίψει σημαντικά ποσά από διάφορα κόμματα που προσπαθούν να γκρεμίσουν τις κατασκευές και να χτίσουν μια μεγάλη πίστα με αρχοντικά από τα οποία μπορούν να πουλήσουν 15 από αυτά..

Είναι σαφές μιλώντας με τον Wohrle, ότι ενώ γνωρίζει την αξία του κτήματος, τα χρήματα δεν είναι τόσο σημαντικά για αυτόν όσο η διατήρηση αυτού που ήταν το έργο της ζωής του για την καλλιέργεια αυτού του κτήματος. Ο άντρας δεν έχει παιδιά ή κοντινούς συγγενείς για να κληροδοτήσει το κτήμα σε ποιον θα μπορούσε να το διατηρήσει. Οι εκτεταμένοι συγγενείς δεν ενδιαφέρονται για τη συντήρηση της διατήρησης του κήπου. Αντ ‘αυτού, κοιτάζει απλά να το κληροδοτήσει στο σωστό πάρτι. Έχει στρατολογήσει έναν εκτελεστή σε αυτό που θα είναι τελικά η τελική του βούληση και διαθήκη κάποια μέρα, αλλά πρέπει να γνωρίζει ότι η καταλληλότητα είναι κατάλληλη για το ποιος θα αναλάβει τα ηνία εδώ. Αυτή τη στιγμή, ένα κολέγιο ή ένα σχολείο θα ήταν το ιδανικό, στο μυαλό του.

«Ο στόχος είναι ένα σχολείο ή ένα κολέγιο να διδάξει κηπουρική εδώ," αυτος λεει. "Δεν είναι σαν οποιοδήποτε κανονικό σπίτι. Ακόμη και στην κηπουρική, δεν το βλέπετε συχνά με τροπικά φυτά και δάσος από μπαμπού πίσω. Υπάρχουν πολλά ελάφια και αλεπούδες και τσιπούρες και γαλοπούλες στην ιδιοκτησία. Είναι ένα μέρος που αγαπάει τη φύση, το οποίο μου αρέσει." Προς τιμήν του, υπάρχουν προηγούμενα για αυτό που θέλει να κάνει: «Είχα τον πρόεδρο του Ramapo College και τη σύζυγό του να έρθουν και τους άρεσε η ιδέα να το χρησιμοποιήσουν για να διδάξουν κηπουρική, αλλά ήταν πολύ μακριά από την πανεπιστημιούπολη Το Υπάρχουν άλλα κτήματα στη Νέα Υόρκη όπου έχουν διατηρήσει [σπίτια], όπως το Wave Hill στο Μπρονξ, το οποίο παλιά ήταν το καλοκαιρινό ενοίκιο του Theodore Roosevelt και του Mark Twain ».

Άλλες μέθοδοι, όπως ορόσημα ορόσημα ή ιστορικά διατηρητήρια, μπορεί να είναι έγκυρα, αλλά εμπλέκονται βαθιά σε πρόσθετη γραφειοκρατία και γραφειοκρατία, καθώς ένα τμήμα της ιδιοκτησίας διασχίζει τα σύνορα με την Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Εάν πιστεύετε ότι είναι δύσκολο να πείσετε μια κρατική κυβέρνηση να συμφωνήσει να διατηρήσει μια περιουσία, φανταστείτε ότι πρέπει να τα ξαναπεράσετε όλα αυτά για δεύτερη φορά.

«Θα ήθελα να ζήσω εδώ και να το θέσω στη [θέλησή μου]», προσφέρει. «Όταν η Eleanor Pettersen άφησε την περιουσία της στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, μέσα σε ένα χρόνο [το Πανεπιστήμιο] το πούλησε και τα χρήματα πήγαν στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Δεν το είχε ποτέ στη διαθήκη ότι θα έπρεπε να το κρατήσουν ως έχει », ορίζει, γνωρίζοντας τις πιθανές παγίδες ενός τέτοιου δώρου σε εκείνους που μπορεί να είναι πρόθυμοι να το πάρουν. «Είμαι λίγο πολύ ανυπόμονος να κάνω κάτι τώρα γιατί δεν θέλω να συμβεί ξαφνικά να πεθάνει και θα έπρεπε να πουλήσουν το ακίνητο επειδή δεν το έχω αφήσει ακόμα σε κανέναν. Κανένας φίλος μου δεν θέλει να έχει το σπίτι. Δεν θέλω να γίνει αυτό με βιασύνη ».

Ενδιάμεσα στην τάση για Teaser, τα πουλιά, τα φυτά του και τη συλλογή νέων έργων και αντίκες, ο Wohrle είναι απόλυτα χαρούμενος που παρουσιάζει ενδιαφέρουσες προοπτικές για το ποιος θα μπορούσε να είναι κατάλληλος για να ασχοληθεί με το σπίτι ή τι θα μπορούσε να κάνει μια ομάδα διατηρώντας το. Πανεπιστήμια, συντηρητικές εταιρείες, τμήματα πάρκων, σημειώνουν το κόσμημα που προσφέρεται εδώ. Αν και πότε πρέπει να φτάσετε στον Ρότζερ, απλώς ψαρώστε. θα είναι πίσω, θα ποτίζει τα φυτά και θα ταΐζει τα ψάρια.

Ακολουθήστε το House Beautiful on Ίνσταγκραμ.

>