Μέσα στο Halston’s Manhattan Townhouse, σχεδιασμένο από τον διάσημο αρχιτέκτονα Paul Rudolph

Για την 125η επέτειο του House Beautiful φέτος, είμαστε σκάβοντας σε μερικούς από τους αγαπημένους μας χώρους από το αρχείο μας– συμπεριλαμβανομένου, μέχρι στιγμής, διακοσμητή Sister Parish’s New York Apartment και το σπίτι και το στούντιο του Δυτικού Χόλιγουντ του σχεδιαστή εξαιρετικά Τόνι Ντουκέτ, μεταγλωττισμένο "το σπίτι ενός μάγου." Εδώ, επανεξετάζουμε ένα κομμάτι για το σχεδιαστή μόδας Halston’s Manhattan Townhouse, από το 1977, το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος Οκτωβρίου μας εκείνη τη χρονιά.

Σχεδιαστής μόδας Χάλστον (niee Roy Halston Frowick) επιστρέφει στο στυλ όπως ποτέ άλλοτε χάρη σε μια πρόσφατη μίνι σειρά του Netflix για τη ζωή του, η οποία άξιζε μια αναψυχή του Μανχάταν που σχεδίασε ο Paul Rudolph αρχοντικό– την ίδια κατοικία που παρουσίασε το House Beautiful στο τεύχος Οκτωβρίου 1977. Ακριβώς όπως τα σχέδια του εικονιδίου της μόδας στον διάδρομο, η κατοικία του δεν ήταν τίποτα πέρα ​​από μινιμαλιστική επίπλωση και διακόσμηση που σίγουρα άντεξαν στο χρόνο.

Στο τελευταίο μας κατάδυση αρχείου, εξερευνούμε το εμβληματικό σπίτι, όπου ο Χάλστον πραγματοποιούσε συχνά πάρτι με πολλά αστέρια για τους πολλούς διάσημους φίλους και μούσες του, συμπεριλαμβανομένης μιας γιορτής για την πρώτη επέτειο του γάμου της Λίζα Μινέλι. Προφανώς, ο μύθος του σχεδιασμού κατάλαβε και εκτίμησε – πρώτα και κύρια – τη σημασία των ανθρώπων που διασκέδασε σε αυτό το σπίτι, λέγοντας στο House Beautiful, «Ένα από τα προβλήματα είναι ότι οι σχεδιαστές και οι ίδιοι οι άνθρωποι, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι έχετε άνθρωποι στα δωμάτια. » Και πρόσθεσε: «Τα υπερ-διακοσμημένα δωμάτια ανταγωνίζονται τους ανθρώπους, σαφώς το πιο σημαντικό στοιχείο σε ένα δωμάτιο, ο λόγος ύπαρξης του δωματίου. Αλλά όταν υπάρχουν πάρα πολλές εικόνες, πάρα πολλά λουλούδια, πάρα πολλά πράγματα σε ένα δωμάτιο, απλά δεν βλέπεις τους ανθρώπους ».

Διαβάστε την αρχική ιστορία παρακάτω:

House Beautiful

Η Ουσία της Υποδήλωσης

Halston’s Townhouse Manhattan: Stunning Spaces of Subtlety & Στυλ

Το ασύγκριτο Halston, του οποίου η φιλοσοφία μόδας είναι Less is Best, ζει ένα Less is Best ζωή σε μια αύρα κομψής λιτότητας σε ένα σύγχρονο ορόσημο – το μοναδικό αρχοντικό που χτίστηκε στο Μανχάταν από τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο και ένα ακόμη ορόσημο επειδή σχεδιάστηκε, αρχιτεκτονικά ολοκληρωμένα έπιπλα που περιλαμβάνονται, από τον ασύγκριτο σύγχρονο αρχιτέκτονα, Paul Rudolph. Είναι ένας πολύ σχεδιασμένος, πολυεπίπεδος, φωτεινός χώρος με ψηλούς χώρους, κρεμαστές σκάλες, γκαλερί πασαρέλας, πλατφόρμες και προεξοχές-τόσο περίπλοκο ένα κομμάτι γλυπτικής γεωμετρίας που δημιουργήθηκε ποτέ, αλλά τόσο στενό από το σχήμα ενός αυγού. Αντικατοπτρίζει την οξυδέρκεια του Χάλστον στην εσωτερική διακόσμηση.

Αυτό που ο Χάλστον αποκαλεί «το κύριο δωμάτιο» είναι μια αραιή, αλλά υπέροχη έκταση, ύψους 27 ποδιών στην κορυφή του φεγγίτη του και κυρίως διακοσμημένη από έναν κήπο με κινέζικο μπαμπού με γυαλί, με καθρέφτη, ο καθρέφτης θαυμάσιος ανακλαστήρας του φωτός και της δράσης. στο δωμάτιο. «Η υπερβολική ιδέα μου», λέει ο Χάλστον. Εκτελέστηκε από τον ανθοπωλείο-τοπιογράφο Ρόμπερτ Λέστερ-η καρτέλα, $ 4.000. Το δωμάτιο είναι καθαρά λευκό και γκρι, η ταπετσαρία επίπλων είναι μια σταθερά δεμένη φανέλα φανέλας που η Halston χρησιμοποιεί επίσης στο σχεδιασμό ενδυμάτων. Το πάτωμα είναι μοκέτα στο “The Suede Look”, ένα πυκνό βελούδινο χαλί Halston σχεδιασμένο για τους Karastan Rug Mills, χρησιμοποιώντας νάιλον νήματα με αυταπάτες, νάιλον νήματα, τα οποία του δίνουν σουέτ, που έρχονται και πηγαίνουν, που υποδηλώνουν το περίφημο Ultrasuede του Χάλστον.

House Beautiful

«Εκτός από τον ύπνο ή την τηλεόραση, σπάνια χρησιμοποιώ οποιοδήποτε δωμάτιο, αλλά αυτό, οι αναλογίες του είναι τόσο ενδιαφέρουσες για μένα», λέει. «Και εδώ ανακάλυψα ότι το μοντέρνο είναι ο μόνος τρόπος ζωής. Μου αρέσει η απλοποίηση της ζωής με λίγα μόνο πράγματα ». Ο χώρος τραπεζαρίας είναι υπερυψωμένος, καλυμμένος από ένα μπαλκόνι καθιστικού και φτάνει με σκαλιά που μοιάζουν με γλυπτά. Τα διακοσμητικά αξεσουάρ είναι απολύτως ελάχιστα – ένα μακρύ ψάρι από έβενο της Marisol, λουλούδια σε ένα βαρύ κρυστάλλινο βάζο του Victor Hugo. «Οριοθετεί το χώρο στον μακρύ τοίχο. Όλο αυτό το λευκό, κάθε άλλο παρά έντονο, αλλάζει συνεχώς, αντανακλώντας αποχρώσεις φωτός και σκιάς ». Οι κρεμαστές σκάλες και οι ανοιχτές πασαρέλες δεν αποτελούν κίνδυνο, λέει. «Τα συνηθίζεις».

Ο Χάλστον, απογοητευμένος από τον εκσυγχρονισμό ενός διαμερίσματος στο Park Avenue, ευτύχησε σε αυτό το σπίτι. «Πήρα τηλέφωνο έναν κτηματομεσίτη και ρώτησα αν ήταν διαθέσιμο ένα αρχοντικό όπως το σπίτι του Ρούντολφ, και το πιστεύετε ή όχι, το ίδιο το σπίτι του Ρούντολφ πωλούνταν, οπότε το αγόρασα». Είναι ενθουσιασμένος με την ευρυχωρία, τις αρχιτεκτονικές λεπτότητες και το φως του. «Είναι ένα συναρπαστικό μέρος. Λειτουργεί τόσο για 200 άτομα όσο και για δύο. Με περισσότερα από 200, όπως το πάρτι που είχα για την πρώτη επέτειο του γάμου της Λίζα Μινέλι, έχει λίγο κόσμο. Το σπίτι δεν χρειάζεται διακόσμηση και δεν μου αρέσουν πολλά αντικείμενα τέχνης, εκτός αν είναι φορητά και σχεδιασμένα και μπορούν να μετακινηθούν. Προτιμώ σημαντικές εικόνες – έχω περίπου 400 από αυτές – αλλά δεν με νοιάζει να έχω πολλές ταυτόχρονα. Έχω μια αποθήκη τέχνης και αξεσουάρ, ώστε να μπορώ να τα αλλάζω από καιρό σε καιρό ». Το φως, το οποίο ο Χάλστον θεωρεί υψίστης σημασίας για την εμφάνιση των ανθρώπων – και είναι σίγουρα ειδικός σε αυτό το θέμα – ελέγχεται έντεχνα. Το κύριο δωμάτιο λούζεται από συνεχώς μεταβαλλόμενο φυσικό φως από φεγγίτη και κήπο. Εκατό φώτα στην οροφή και κρυφά φώτα αλλού μπορούν να χειριστούν σε διαφορετικά επίπεδα. Και μετά υπάρχει φως φωτός και λάμψη κεριού. «Τη νύχτα χρησιμοποιώ πολλά κεριά (αρωματικά κεριά από τον Halston Fragrances, μία από τις 35 εταιρείες του), αλλά τα βάζω σε χαμηλά τραπέζια γιατί το φως των κεριών που αναδύεται από κάτω είναι πιο κολακευτικό από το φως από πάνω».

House Beautiful

Γενικά για τη διακόσμηση, λέει: «Ένα από τα προβλήματα είναι ότι οι σχεδιαστές και οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι έχετε ανθρώπους στα δωμάτια. Τα υπερ-διακοσμημένα δωμάτια ανταγωνίζονται τους ανθρώπους, σαφώς το πιο σημαντικό στοιχείο σε ένα δωμάτιο, ο λόγος ύπαρξης του δωματίου. Αλλά όταν υπάρχουν πάρα πολλές εικόνες, πάρα πολλά λουλούδια, πάρα πολλά πράγματα σε ένα δωμάτιο, απλά δεν βλέπεις τους ανθρώπους ».

Το γκρι, το οποίο έχει χρησιμοποιήσει αποκλειστικά στο κυρίως δωμάτιο, είναι εκεί γιατί, λέει, «το γκρι γίνεται πολύ έντονο σε όλους – ξανθιές, μελαχρινές, κοκκινομάλλες, μικρές και μεγάλες, αν και δεν υπάρχουν ηλικιωμένες κυρίες στην Αμερική. Το Και πάλι λέω ότι τα δωμάτια είναι για ανθρώπους και το σημαντικό είναι να κολακεύεις τους ανθρώπους σε ένα δωμάτιο. “

Ο Halston, ο οποίος γεννήθηκε ως Roy Halston Frowick στο De Moines της Αϊόβα, ξεκίνησε την εντυπωσιακή καριέρα του με τη δική του επιχείρηση ελαιοτριβείων στο Σικάγο, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να συνεργαστεί με τη Lilly Daché για λίγο, στη συνέχεια στον Bergdorf Goodman όπου κράτησε 150 μύλους και 350 μοδίστρες απασχολημένους με την εκτέλεση των σχεδίων του. Το πελατολόγιο, λέει, ήταν «το Who’s Who του κόσμου. Ταν μια θαυμάσια εμπειρία γιατί όλος ο κόσμος ερχόταν σε μένα ». Designedταν εκεί που σχεδίασε το περίφημο κουτί για τη Ζακλίν Κένεντι Ωνάση, το οποίο πολλοί πιστεύουν ότι τον έριξαν στο προσκήνιο. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια, λέει. «Alwaysμουν πάντα επιτυχημένος. Ποτέ δεν είχα πραγματικά αυτό που θα λέγατε «κάτω». Μιλά κάπως μετανιωμένος για το θάνατο του καπέλου στη μόδα. «Έχω ακόμα ένα τρυφερό κομμάτι στην καρδιά μου για καπέλα. Μπορείτε να αλλάξετε την εμφάνιση μιας γυναίκας με καπέλο και κάθε φορά που μια γυναίκα φοράει καπέλο γίνεται πραγματικά αντιληπτή. Από την αρχή του χρόνου το καπέλο ήταν το μυστικό της βασιλικής οικογένειας. Γιατί ο Πάπας φορά ένα μεγάλο καπέλο; Γιατί η βασίλισσα φοράει τιάρα; Και κοιτάξτε τα καπέλα που φορούσαν οι Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου. Τα φορούσαν για έναν καλό λόγο – για να γίνουν αντιληπτοί ».

Ο Χάλστον εργάζεται σε ένα γραφείο ακόμα πιο περιποιημένο από το περιβάλλον του σπιτιού του-μια γκρίζα μοκέτα με τοίχο στον καθρέφτη και ουσιαστικά άδεια για το τραπέζι του και μερικές καρέκλες Breuer. «Οι καθρέφτες μου είναι μια λειτουργική ανάγκη. Πάντα δουλεύω μέσα από αντανακλάσεις σε ένα ποτήρι, ώστε να βλέπω την τοποθέτηση ενός ρούχου πίσω και μπροστά και πλάγια ». Η συνήθης συνήθειά του είναι το μαύρο παντελόνι και το ζιβάγκο, που δεν το πιστεύει το χρώμα ή το στολίδι. Αυτό φαίνεται να τονίζει την τακτοποίηση της λεπτής φιγούρας του, αλλά σε κάνει επίσης να επικεντρώνεσαι στο πρόσωπό του, το οποίο είναι ένα νεανικό, γαλανομάτη, ψηλόφρυδο, που υποδηλώνει τη σκανδιναβική και την αγγλική καταγωγή του. Το προσωπικό του, ή τουλάχιστον το προσωπικό που φαίνεται σε έναν επισκέπτη γραφείου, φορά επίσης μαύρα.

House Beautiful

Τι συμβαίνει με τις πολλαπλασιαζόμενες επιχειρήσεις του, έχει ξεπεράσει το σημερινό του κτίριο και μετακομίζει σε διώροφο στούντιο και γραφείο στους πολυτελείς Ολυμπιακούς Πύργους, με μια υπερυψωμένη σουίτα που τον χαροποιεί. «Μπορώ να κοιτάξω κάτω από την Πέμπτη Λεωφόρο στην πλατεία Ουάσιγκτον και στη λεωφόρο στο Χάρλεμ». Είναι Νεοϋορκέζος εδώ και 20 χρόνια. «Λατρεύω τη Νέα Υόρκη. Είμαι από αυτούς που ζουν εδώ ». Πιστεύει όμως ότι η απλοποίηση της ζωής που του χάρισε αυτό το σπίτι είναι που κάνει τη ζωή της πόλης υποφερτή. Το σπίτι του έδωσε επίσης την ώθηση να χτίσει ένα σύγχρονο εξοχικό σπίτι «κάπου στην παραλία. Θα μου άρεσε αυτό. Δεν έχω χτίσει ποτέ σπίτι, αλλά πεινάω να το κάνω ».

Η απλότητα, η άνεση και η εύκολη συντήρηση των επίπλων του σχεδιασμένα από τον Ρούντολφ φαίνεται να τον έκαναν να προσέχει τα έπιπλα από ό, τι θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος σχεδιαστής μόδας. «Βλέπω πράγματα τριγύρω, αλλά δεν βλέπω πολλά έπιπλα που θα ήθελα να έχω – όλα μοιάζουν υπερβολικά διακοσμημένα ή υπερπληρωμένα ή κάτι τέτοιο. Έχουν γίνει πάρα πολλά με αυτό και δεν νομίζω ότι χρειάζεστε τόσα άλλα. Όταν κοιτάζετε δωμάτια με πρόσφατη διακόσμηση, υπάρχουν πάντα οι καρέκλες της Βαρκελώνης ή οι καρέκλες Breuer. Είναι μοντέρνα κλασικά, αλλά τι άλλο είναι καινούργιο; Δουλεύω σκληρά όλη μέρα και δεν θέλω να γυρίσω σπίτι και να καθίσω όρθια. Θέλω να ξαπλώσω λίγο. Θα ήθελα να κάνω κάποιο σχεδιασμό επίπλων επειδή πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη, αν και μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι σχεδιαστές ενδυμάτων πρέπει να μείνουν έξω από την επίπλωση του σπιτιού. Δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό. Οι σχεδιαστές ενδυμάτων έχουν αποδεδειγμένο ιστορικό στον σχεδιασμό επίπλων σπιτιού – κοιτάξτε πόσο εκπληκτικά ήταν επιτυχημένοι με σχέδια σεντονιών ».

House Beautiful

Οι άνθρωποι που συνεργάζονται στενά με τον Χάλστον σχολιάζουν πάντα την τελειομανία του και τα σίγουρα συναισθήματά του για το τι του αρέσει και τι θέλει. Η αποφασιστικότητα είναι το δυνατό του σημείο. Όλα αυτά συναντώνται σε μια συνομιλία μαζί του, αλλά συνάγεται επίσης ότι είναι ένας αρκετά σκληροκέφαλος ρεαλιστής. Αν θα ήθελε να ξαναβάλει όλες τις γυναίκες σε καπέλα, πιθανότατα δεν θα το προσπαθήσει γιατί είναι καλά συντονισμένος με τα γεγονότα της σημερινής περιστασιακής ζωής, όπου η λειτουργία του καπέλου είναι να κρατά το κεφάλι ζεστό και τη βροχή.

Παρά τα πίσω σύννεφα της αίγλης και το recherché που προκαλεί το όνομά του, είναι ένας πρακτικός άνθρωπος και γνώστης του τρόπου με τον οποίο πραγματικά ζουν οι άνθρωποι. Σχολιάζοντας τον δικό του τρόπο διασκέδασης – και είναι συχνός οικοδεσπότης – λέει: «Οι άνθρωποι δεν κάθονται για πολύ, επίσημα δείπνα πια – αυτό είναι παλιομοδίτικο, έτσι σπάνια, σπάνια στρώνω το τραπέζι όπως εσείς το φωτογράφισε. Αυτό το ακρυλικό τραπέζι φαγητού χρησιμοποιείται συχνότερα ως μπαρ ή μπουφές. Οι επισκέπτες δεν κάθονται γύρω-κάθονται γύρω από το μεγάλο, μαρμάρινο τραπέζι του καφέ ». Το τραπέζι ήταν αρχικά ξύλινο, αλλά ο Χάλστον πρόσθεσε το μαχαίρι από μάρμαρο για να του δώσει μια επιφάνεια αδιάβροχη για ποτό και φαγητό. «Οι άνθρωποι φαίνεται να τους αρέσει να είναι κοντά στο πάτωμα, οπότε κάθονται ακριβώς στο πάτωμα ή στις κάλτσες ή στη σκάλα. Δεν έχω ποτέ ένα περίτεχνο μενού δείπνου με πολλά μαθήματα, γιατί διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι συνήθως τρώνε λιγότερο τη νύχτα και απολαμβάνουν πιο απλό φαγητό. Το δείπνο μπορεί να ξεκινήσει με crudités και το κύριο γεύμα μπορεί να είναι blanquette de veau ή σολομός ή ψητή πατάτα με χαβιάρι. Αυτός μου φαίνεται ότι είναι ένας πιο σύγχρονος και πρακτικός τρόπος ψυχαγωγίας ».

House Beautiful

Αν και τα σχέδιά του για μια πελατεία διασημοτήτων που μπορούν να αντέξουν την πολυτέλεια του ραψίματος χεριών, τις λεπτές λεπτομέρειες και τα υπέροχα υφάσματα τον έχουν κάνει διασημότητα ο ίδιος, έχει μια πιο επίπονη προσέγγιση στα 400 σχέδια ενδυμάτων που κάνει κάθε χρόνο για τη μαζική αγορά και στο σχεδιασμό κρεβατιών και λουτρών και χαλιών που είναι επίσης μεγάλης κλίμακας. «Το μαζικό κοινό είναι μια μεγάλη πρόκληση για έναν σχεδιαστή, ένα συναρπαστικό, περίπλοκο πράγμα. Θέλω να του δώσω την ίδια σχεδιαστική υπεροχή που ταιριάζει στο custom-made. Ιδανικά, θα ήθελα να δουλέψω μόνο σε λεπτά υφάσματα. Θα ήθελα, για παράδειγμα, να κάνω ένα πολύ λεπτό, υπέροχο χαλί. Θα ήθελα να έχω μια κορυφαία σειρά από πολύ κομψά σχέδια κρεβατιών και μπάνιων από το καλύτερο βαμβάκι. Αλλά η αγορά είναι πολυεστέρας και βαμβάκι. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Το βαμβάκι σήμερα έχει την ίδια τιμή με το μετάξι. Εκτός από αυτό, αυτά τα εξαιρετικά υλικά απαιτούν φροντίδα και στους Αμερικανούς αρέσει η διάρκεια ζωής του κουμπιού. Στις γυναίκες αρέσει να ανακατεύουν λίγο υγρό με λίγη σκόνη και λένε ότι έχουν φτιάξει ένα κέικ. Και τους αρέσει να βάζουν σεντόνια στο πλυντήριο και να τα ξεχνούν. Είναι απλώς ένα μέρος της σύγχρονης ζωής – και κάτι που δεν μπορείτε να αλλάξετε. Είτε σας αρέσει είτε όχι, πρέπει να συμβιβαστείτε. Πιστεύω, ωστόσο, ότι αν θέσετε τα πρότυπά σας υψηλά για αρχή – και αυτό επιμένω – τότε ίσως οι συμβιβασμοί να μην είναι πολύ δύσκολο να γίνουν ».

Λόγια των Marion Gough, J. Bradley Reiter και Kathleen Mahoney

Ακολουθήστε το House Beautiful on Ίνσταγκραμ.

>